شهر دوستدار کودک
حسین تولایی: نگاه تصمیم‌گیران در مطبوعات کودک و نوجوان حرفه‌ای نیست

یک شاعر کودک و نوجوان و عضو تحریریه‌ی نشریه‌ی دوچرخه، در مورد اثرات مطبوعات در شهر دوستدار کودک عنوان کرد که وقتی نشریات مناسب سن کودک و نوجوان وجود داشته باشد آن‌ها عواطف و احساسات خود را در آثار مجلات می‌بینند و می‌توانند شعر و داستان و گزارش خودشان را بنویسند. وجود مجلات باعث می‌شود که کودک و هویت او به عنوان یک شهروند و سرمایه‌ی انسانی مورد توجه قرار بگیرد.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی کودک‌شهر، حسین تولایی با اشاره به تجربه‌ی انتشار نشریات موفق کودک و نوجوان سال‌های گذشته، گفت: وقتی فضای مطبوعات برای گروه سنی کودک و نوجوان فراهم باشد، آن‌ها متوجه می‌شوند که به اندیشه و نگاه‌شان احترام گذاشته‌اند، همان‌طور که کسانی مانند قیصر امین پور، فریدون عموزاده خلیلی، مصطفی رحماندوست و فریبا کلهر در ابتدا در شکل‌گیری مجلات سروش نوجوان و سروش کودک با سیاست احترام به کودک و نوجوان نقش داشتند.
او ادامه داد: اوایل دهه‌ی هفتاد نشریه‌ی آفتابگردان برای نوجوانان کار خودش را آغاز کرد و بعد از آن هفته‌نامه‌ی دوچرخه منتشر شد که نشریات موفقی بودند. اما متاسفانه سروش کودک، سروش نوجوان و دوچرخه مانند گذشته از نظر توزیع به‌ویژه در شهرستان‌ها مثل گذشته گستردگی ندارد و همچنین نگاه تصمیم‌گیران این عرصه به مسایل کودک و نوجوان حرفه‌ای نیست. در واقع نگاه مدیران با دغدغه‌ی کودک همراه نشده است.
شاعر «پشت صحنه‌ی دلم» و «زبان درازی زباله‌ها» عنوان کرد: در کشورهای پیشرفته هنگام تصمیم‌گیری‌های کلان اجتماعی، اقتصادی و سیاسی همواره این نکته را در مد نظر قرار می‌دهند که به کودک و نوجوان چه‌قدر توجه شده و چه‌قدر دغدغه‌هایش جدی گرفته شده است.
تولایی درباره‌ی ویژگی‌های مهم یک شهر دوستدار کودک توضیح داد: شهر دوستدار کودک زمانی می‌تواند مدعی شعار دوست داشتن کودک باشد که کودک را به عنوان شهروند اجتماعی بپذیرد. زمانی که عده‌ای را به عنوان شهروند می‌پذیریم باید خدمات مورد نیاز را به آن‌ها بدهیم. در کشور ما کودک به عنوان شهروند اجتماعی پذیرفته نشده، چون نشانه‌هایش مانند کتابفروشی‌ها، سینماها و پارک‌های مخصوص کودکان در شهرها وجود ندارد. در واقع این طرح در حد شعار باقی مانده است.
کارشناس ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در مورد اهمیت امنیت در شهر دوستدار کودک گفت: اگر فضاهایی برای کودکان و نوجوانان در نظر گرفته‌اند به شکل پراکنده بوده است. همچنین باید بپرسیم که آیا کودکان و نوجوانان ما آن‌قدر امنیت دارند که به تنهایی از خانه بیرون بروند؟ چرا پدر و مادرها مجبور می‌شوند تا آن‌ها را برای رفتن و برگشتن همراهی کنند؟
او افزود: امنیت چند وجه دارد، مثلا در مورد امنیت جسمانی خیابان برای رفت‌وآمد مناسب‌سازی نشده است.
حسین تولایی بیان کرد: ایده‌آل نگاه نمی‌کنم اما لازم است که در هر محله‌ی یک شهر دوستدار کودک حداقل یک فروشگاه محصولات فرهنگی مخصوص کودکان و نوجوانان برای عرضه‌ی کتاب و بازی فکری و سی دی وجود داشته باشد. گرچه مراکز کانون وجود دارد اما کافی نیست.
این شاعر حوزه‌ی کودک و نوجوان با اشاره به ترویج کتاب در صدا و سیما اذعان داشت: در صدا و سیما کار کارشناسی شده‌ی دقیقی در حوزه‌ی معرفی کتاب کودک و نوجوان انجام نمی‌شود و همان کتاب‌هایی هم که معرفی می‌شوند در بسیاری از مواقع کتاب‌های مهم و تاثیرگذار این حوزه نیستند.

* به تازگی تهران به همراه ۱۱ شهر دیگر ازجمله شیراز، رشت، تبریز، و…. به عنوان نامزد شهر دوستدار کودک معرفی شده‌اند. تا پایان سال، تکلیف شهرهای دوستدار کودک ایران مشخص می‌شود. اما در همین ایام سعی داریم از دل گفت‌وگو با کارشناسان حوزه‌های مختلف، نگاهی داشته باشیم به تعریف‌ها، اثرات و ویژگی‌های شهر دوستدار کودک.

#شهر_دوستدار_کودک
#شهردوستدارکودک

گفت‌وگو از نیلوفر شهسواریان، کودک‌شهر