شهر دوستدار کودک
زهرا ناظری: سالن‌های نمایش کودک نیاز شهرهاست

یک کارگردان نمایش عروسکی و مربی نمایش خلاق در مورد توجه به تئاتر کودک در شهر تهران به عنوان یکی از کاندیداهای شهر دوستدار کودک گفت: اگر منصفانه بخواهیم بگوییم در سال‌های اخیر در مورد توجه به تئاتر کودک و ساخت سالن‌های آن رشد داشته‌ایم اما بسیار محدود و گاهی ناقص و دور از دسترس بوده است.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی کودک‌شهر، زهرا ناظری با اشاره به اهمیت سالن‌های خصوصی در شهر دوستدار کودک بیان کرد: متاسفانه سالن‌های خصوصی تئاتر کودک به اندازه‌ی تئاتر بزرگ‌سال رشد نکرده و در اولویت مسئولان قرار ندارد. با توجه به این‌که سالن‌های خصوصی تئاتر باعث می‌شود تئاتر در دسترس‌تر باشد، این بخش از اهمیت بالایی برخوردار است. متولیان تئاتر باید کاری کنند تا تئاتر به زندگی کودکان نزدیک‌تر شود نه این‌که دور از دسترس‌شان قرار داشته باشد.
دانش‌آموخته‌ی نمایش عروسکی از دانشگاه تهران در مورد نحوه‌ی عملکرد سالن‌های دولتی اجرای نمایش کودک در تهران عنوان کرد: اجرای نمایش‌ها در بخش دولتی در عمل جواب‌گو نیست چراکه نمایش‌های باکیفیت را معمولا جدا می‌کنند و در تالار هنر و مراکز تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به نمایش درمی‌آورند و نمایش‌های متوسط و حتی ضعیف را به فرهنگسراها انتقال می‌دهند. باید عاملی بین این دو قرار بگیرد تا آن‌ها را با هم پیوند بزند و آن سالن‌های خصوصی تئاتر کودک است. حتی دولت نیز می‌تواند با افتتاح سالن‌های گوناگون در سطح شهر، تمرکز سالن‌ها در مرکز شهر تهران را متعادل کند.
ناظری در مورد ویژگی‌های یک شهر دوستدار کودک توضیح داد: یک شهر دوستدار کودک انسان‌هایی دارد که کودکان را دوست دارند، به این معنا که تلاش می‌کنند تا کودکان را درک کنند، نه این‌که آن‌ها را از دید خودشان ببیند. این انسان‌ها سعی می‌کنند با فاصله‌ی لازم و از راه درست به کودکان نزدیک شوند و بعد برای رفع نیازشان قدم بردارند. در شهر دوستدار کودک انسان‌ها مراقب ارتباط‌، محبت و فضای امن در میان یک‌دیگر هستند و اولین نیاز یک کودک این است که نیازهای بنیادین او در یک محیط امن برآورده شود. این وجه نیاز به مطالعه و آگاهی و پژوهش و خودسازی دارد تا بتوانیم الگوهای خوبی برای کودکان باشیم.
کارگردان نمایش موزیکال «انجمن جادوگران بیکار» افزود: مصداق‌های بیرونی شهر دوستدار کودک بخش دیگری است که با محیط‌های آموزشی و تفریحی برای کودکان معنا پیدا می‌کند. یکی از مهم‌ترین بخش‌های چنین شهری آموزش است. آموزش به شکل غیر مستقیم بیش‌ترین کارایی را دارد. نمایش و تئاتر نیز همان‌طور که می‌دانیم یک نوع آموزش غیرمستقیم است. در نتیجه شهر دوستدار کودک جنبه‌های نمایشی و خلاقانه را برای کودکان پررنگ و فضای اجرای نمایش را گسترده‌تر می‌کند. همچنین این شهر کیفیت افرادی که با کودکان در تماس هستند را بالا می‌برد، به آن‌ها آموزش می‌دهد تا کار باکیفیت‌تری انجام بدهند و یا از بین آنان افراد مجرب‌تر را انتخاب کند.
این مربی نمایش خلاق در مورد ویژگی کودک‌محور بودن فضاهای مربوط به کودکان در شهر اظهار کرد: متاسفانه همیشه چنین نیست که فضاهایی که بیرون آن رنگی و شاد است، لزوما داخل آن نیز کودک محور باشد. کودک‌محور بودن به این معناست که علم و تخصص این حوزه در کنار فضای شاد وجود داشته باشد.
زهرا ناظری در مورد اهمیت مربیان و معلمان در یک شهر دوستدار کودک توضیح داد: در شهر دوستدار کودک مربیان نقش پررنگی دارند و پیش‌گام هستند. با این‌که در محدوده‌ی تربیتی هیچ وقت نقش پدر و مادر را نمی‌توانند بگیرند اما معمولا امید یک جامعه بعد از والدین به مربیان و آموزشگران است. در شهر دوستدار کودک مربیان از والدین آگاه‌تر هستند، به‌روز هستند و اگر نتواند در سراشیبی‌های اجتماعی حال خوبی داشته باشد نمی‌تواند حال خوب را منتقل کند. به عنوان مثال در شرایط کرونا معلمان و مربیان توانستند انعطاف نشان بدهند، در لاک خودشان قرار نگیرند و کلاس‌های غیر حضوری برگزار کردند.

*به تازگی تهران به همراه ۱۱ شهر دیگر ازجمله شیراز، رشت، تبریز، و…. به عنوان نامزد شهر دوستدار کودک معرفی شده‌اند. تا پایان سال، تکلیف شهرهای دوستدار کودک ایران مشخص می‌شود. اما در همین ایام سعی داریم از دل گفت‌وگو با کارشناسان حوزه‌های مختلف، نگاهی داشته باشیم به تعریف‌ها، اثرات و ویژگی‌های شهر دوستدار کودک.

#شهر_دوستدار_کودک
#شهردوستدارکودک

گفت‌وگو از نیلوفر شهسواریان، کودک‌شهر