شهر دوستدار کودک
سارا امینی: برای آموزش محیط زیست به کودکان با تناقض روبهرو هستیم

یک تسهیلگر و آموزشگر محیط زیست به کودکان و نوجوانان، با اشاره به اهمیت آموزش محیط زیست در یک شهر دوستدار کودک، بیان کرد: در مبحث آموزش محیط زیست به کودکان تناقض شدیدی در جامعهی ما وجود دارد به همین خاطر وقتی با کودکان در مورد محیط زیست صحبت کنیم با شرایط دشواری روبرو میشویم.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی کودکشهر، سارا امینی بیان کرد: اکثر کودکان میدانند بازیافت چیست و سالهاست که در سراهای محله مردم را برای بازیافت دعوت میکنم اما این آموزش در حالی صورت میگیرد که در شهر تهران عملیات بازیافت صورت نمیگیرد. وقتی آموزش محیط زیست را شروع میکنیم باید زمینه فراهم باشد تا کودک آموختهی خود را در جامعه اجرا کند. در نتیجه تمام مباحث محیط زیست به ناچار به شکل نمادین آموزش داده میشود.
کارشناس ارشد حقوق محیط زیست در مورد شیوهی آموزش محیط زیست به کودکان در مدارس بیان کرد: محیط زیست در تمام دروس مدرسه وجود دارد، در علوم و جغرافیا و حتی در دروس دینی و ریاضی هم میتوانیم اثراتی از محیط زیست را ببینیم اما به آن مستقیم اشارهای نشده است. وقتی کتاب ریاضی دانشآموزان دبستان را نگاه میکنم در صفحات آن طوطی میبینم، اما باید گفت طوطی یک حیوان ایرانی نیست و بهتر است به جای آن یک حیوان ایرانی جایگزین شود.
او افزود: نه تنها درس محیط زیست در مدارس بلکه دروس دیگر نیز منسوخ شده هستند و اکثر مردم این مسالهی بسیار بااهمیت را میدانند. روش آموزش باید تغییر کند. در واقع تنها سازمانی که میتواند جوابگوی این مساله باشد صدا و سیماست. همانطور که رادیو و تلویزیون غذاهای فرآوری شده و نیمهی آماده را تبلیغ میکند، وظیفه دارد تا آموزش صحیح محیط زیست را در برنامههای خود قرار بدهد اما این اقدام را در دستور کار خود قرار نداده است.
امینی اظهار داشت: یک انیمیشن ایرانی تماشا کردم که بسیار شوکهکننده بود چرا که فرزند محیط بان بچه یوز را در آغوشش گرفته بود و نشان میداد که روابط حسنهای با یوز دارد. خلاف این اصل نشان داده شده که یک شهروند حق ندارد یک حیوان متعلق به حیات وحش را لمس کند و شرایط امداد و نجات و رهاسازی حیوانات بسیار تخصصی و استانداردشده باید انجام شود.
این فعال محیط زیست با توجه به اینکه مسائل گوناگونی باید حل شود تا به یک شهر دوستدار کودک نزدیک شویم، عنوان کرد: متاسفانه ما شهروندان منتظر هستیم تا فرد یا سازمانی از راه برسد و برای حل مسائل اقدامی انجام بدهد. باید گفت علاوه بر مسئولان سازمانهای مرتبط، مردم هم احساس مسئولیت نمیکنند. دردناک است که به جای مبحث تغییر اقلیم در کارگاهها، اعلام کنم که زبالهها را در خیابان و رودخانه نریزید. باید به این نتیجه برسیم که تنها انسان حق زندگی بر روی زمین را ندارد بلکه همهی موجودات حق زندگی دارند. این تفکر ربطی به دولت و سازمان شهرداری ندارد، به فرهنگ و پیشینهی یک شهروند مربوط میشود.
سارا امینی در مورد ویژگیهای یک شهر دوستدار کودک توضیح داد: این سوال که شهر دوستدار کودک چه ویژگیهایی باید داشته باشد، سوالی است که باید برای کودکان مطرح کنیم. بزرگترها چگونه باید برای کودکان تصمیم میگیرند که شهر دوستدار کودک چگونه باید باشد؟ برخی از شهرها عنوان شهر دوستدار کودک را برای خودشان انتخاب میکنند، اما باید توجه کرد که کودکان بهترین پاسخ را برای این سوال خواهند داد. یک کودک در منطقهی فقیرنشین به دنبال یک سوپرمارکت در نزدیکی خانهاش وجمیگردد و یک کودک در منطقهای دیگر از اینکه برای خرید برای والدینش در ساعاتی از روز به بیرون از خانه برود میترسد. یک کودک هم دلش میخواهد درخت میوه داشته باشد. این موارد معمولا در طرحهای فرهنگی و اجتماعی نظر گرفته نمیشود.
* به تازگی تهران به همراه ۱۱ شهر دیگر ازجمله شیراز، رشت، تبریز، و…. به عنوان نامزد شهر دوستدار کودک معرفی شدهاند. تا پایان سال، تکلیف شهرهای دوستدار کودک ایران مشخص میشود. اما در همین ایام سعی داریم از دل گفتوگو با کارشناسان حوزههای مختلف، نگاهی داشته باشیم به تعریفها، اثرات و ویژگیهای شهر دوستدار کودک.
#شهر_دوستدار_کودک
#شهردوستدارکودک
گفتوگو از نیلوفر شهسواریان، کودکشهر
دیدگاه شما