شهر دوستدار کودک
صمد رهبریار: بچهها در محله و شهر دوستدار کودک احساس ارزش میکنند

مروج برگزیدهی کتاب و کتابخوانی دوزبانهی کشور در جام باشگاههای کتابخوانی، در مورد تاثیرات توجه به کودک در برنامهریزیهای کلان بیان کرد: قطعا توجه به کودکان در تصمیمگیری برای تمامی امور اعم از فعالیتهای زیرساختی و اجتماعی اثرات مطلوبی بر جای خواهد گذاشت. توجه به کودک مانند توجه به قشر نابینایان، ناتوانهای جسمی، جانباران و سالمندان باید در تمامی خدمات شهری و ساختوسازها مورد توجه قرار بگیرد. نیاز به فضاهای تفریحی و طبیعی برای کودکان و خانوادهیشان تاثیرات بسیار خوبی از لحاظ روحی، روانی و جسمی بر جای خواهد گذاشت.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی کودکشهر، مسئول کتابخانهی عمومی قاصدک شهر رشت گفت: شهر دوستدار کودک یعنی کودک در جامعهای که زندگی میکند احساس ارزش و توجه کند و در این صورت ما در این طرح برندهایم. به جز آن فقط یک موج از چنین طرحی میآید و بعد از مدتی از بین میرود.
صمد رهبریار با ذکر مثالهایی از یک شهر دوستدار کودک در مورد اثرات این طرح توضیح داد: ناگفته نماند وجود اتاقهای کودک در مراکز خرید همچنین خدماتی از جمله آتلیهی عکاسی و آرایشگاه مخصوص کودکان میتواند نشانههایی از توجه به کودکان در محیطهای شهری باشد.
تسهیلگر برگزیدهی جام باشگاههای کتابخوانی استان گیلان در پاسخ به این سوال که «مردم چگونه باید برای رسیدن به شهرهای دوستدار کودک مطالبهگر باشند؟» گفت: مردم در ابتدا باید آموزش ببینند و آگاهی کسب کنند، در غیر این صورت دچار افراط و تفریط میشوند و تنها قشری که ضرر خواهد کرد کودکان هستند. با وجود ضعف سیستم نظام آموزشی در ایران، در حال حاضر برای آیندهای نسبتا معقول و یادگیری سواد به جز ادامهی تحصیلات در مدارس دولتی و غیر دولتی راهی وجود ندارد.
او ادامه داد: تجربههایی همچون مدارس مشارکتی، مدارس طبیعت و مدارس بر پایهی هوش چندگانه آیندهای را برای کودک رقم نزدهاند و بیشتر به عنوان برنامههای جانبی در نظام آموزشی کشور اجرا شدهاند. پس مردم ابتدا باید موضوع اصلی را درک کنند و با توجه به پتانسیل جامعه و فرهنگ کشور از دولت و دستگاههای مربوطه مطالبات خود را اعلام کنند.
صمد رهبریار با اشاره به اهمیت فعالیت مسئولان برای نزدیک شدن به یک شهر دوستدار کودک گفت: بدون شک از مسئولان انتظار میرود که در مسائل عمرانی و اجرایی به قشر کودک توجه ویژه داشته باشند. اگر همانقدر که یک مسئول دغدغهی فرستادن کودک خود به بهترین مراکز آموزشی و تفریحی را دارد به دغدغههای کودکان در جامعه هم بیاندیشد و ذهنیتش را از فردگرایی به جمعگرایی تغییر بدهد، وضعیت کودکان به مراتب بهتر خواهد شد.
کارشناس ارشد ادبیات کودک و نوجوان با اشاره به قوانین مربوط به کودکان و اجرای آنها در کشور بیان کرد: معمولا تصویب قانون تا اجرایی شدن آن در جامعهی ما پروسهی بسیار طولانی دارد. ولی ابتدا باید در تمام اقشار فرهنگسازی شود. مغازهای را در شهر خودمان سراغ دارم که دو در برای مغازهاش ساخته است، یکی برای بزرگترها و یکی برای کودکان. این یک ذهنیت و یک مبحث اخلاقی است ولی متاسفانه ما به اخلاق زیاد بها ندادهایم و مشکل اصلیمان همین مورد است.
اواضافه کرد: قوانین زیادی در قانون اساسی وجود دارد ولی در جامعه خلاف آن اتفاق میافتد. هیچجای دنیا در قانون شهروندی نوشته نشده یک زن باردار در وسایل حمل و نقل عمومی باید بر روی صندلی بنشیند ولی اخلاق حکم میکند افراد جای خودشان را به او بدهند. گاهی توجه به ارزشها بدون تصویب قانون میتواند رعایت شود که نوعی فرهنگسازی به حساب میآید. بهنظرم اگر بتوانیم این ذهنیت را جا بیندازیم زودتر به نتیجه خواهیم رسید، در غیر این صورت باید طرحهایی با توجیه اقتصادی، با تائید دستگاههای مختلف و با کمک سمنها و شهرداری و … شاید بعد از سالها به نتیجهی مطلوب برسد.
این مروج کتاب در مورد ترویج کتاب در شهر دوستدار کودک گفت: تاثیر به جا گذاشتن خاطرات خوش برای کودکان را حداقل ۱۵ سال بعد میتوان دید. البته این امر بستگی به بافت فرهنگی هم دارد. در روستایی که از نظر اقتصادی بسیار ضعیف است رسیدن به منطقهی دوستدار کودک با ۲۰۰۰ نسخه کتاب با کیفیت، شور و شعفی برای اهالی ایجاد میکند. ولی مثلا خانوادههایی از قشر متوسط و کارمند و کارگر در یک شهر بزرگ با حضور یک مکان مانند باغ کتاب تهران برای فعالیتهای فرهنگی و کتابخوانی آن شور و شعف را به دست میآورند.
* به تازگی تهران به همراه ۱۱ شهر دیگر ازجمله شیراز، رشت، تبریز، و…. به عنوان نامزد شهر دوستدار کودک معرفی شدهاند. تا پایان سال، تکلیف شهرهای دوستدار کودک ایران مشخص میشود. اما در همین ایام سعی داریم از دل گفتوگو با کارشناسان حوزههای مختلف، نگاهی داشته باشیم به تعریفها، اثرات و ویژگیهای شهر دوستدار کودک.
#شهردوستدارکودک
#شهردوستدارکودک
گفتوگو از نیلوفر شهسواریان، کودکشهر
دیدگاه شما