شهر دوستدار کودک
لیلا کفاش‌زاده: سرمایه‌گذاری برای کودکان در توسعه‌ی پایدار تاثیرگذار است

لیلا کفاش‌زاده در مورد اثرات توجه به مساله‌ی جهانی شهر دوستدار کودک گفت: کودکان سرمایه‌ی هر جامعه هستند، قطعا برنامه‌ریزی برای این گروه سنی می‌تواند در پیشرفت توسعه‌ی پایدار یک جامعه تاثیرگذار باشد.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی کودک‌شهر، لیلا کفاش‌زاده فعال در حوزه‌ی فرهنگی و هنری کودکان، با اشاره به ایجاد تغییرات فرهنگی گفت: در کوتاه‌مدت تغییرات چندان دیده نمی‌شود و پربازده نیست، به همین دلیل باید در این نوع برنامه‌ریزی‌ها صبور بود. کودکان و نوجوانان با توجه به این‌که در سنین مختلف نیازهای مختلفی دارند و در حال رشد هستند، بنابراین برنامه‌ریز‌ی‌ها نیز باید بر اساس این تغییرات پیش برود. اگر فکر می‌کنیم که می‌توانیم تغییری در این زمینه ایجاد کنیم که در لحظه معجزه ایجاد کند واقع‌گرایانه نیست.
این پژوهشگر میراث فرهنگی با اشاره به این‌که مردم برای رسیدن به یک شهر دوستدار کودک باید چگونه مطالبه‌گر باشند گفت: الفبای مطالبه‌گری را باید از همان کودکی آموزش داد. این‌که کودک بداند چه حقوقی در مدرسه دارد و معلم و ناظم و مدیر به خاطر جایگاهی که دارند، آیا هرچه بگویند درست است؟ لازمه‌ی این راه تفکر نقادانه است. تفکر نقادانه چندین سال می‌شود که در کشور ما وجود دارد اما به طور عام گسترده نشده است. ایران نیز تنها تهران نیست و در کشور ما هنوز قوانین قبیله‌ای و قومی در کنار قوانین رسمی اجرا می‌شود.
کفاش‌زاده درباره‌ی اهمیت توجه به میراث فرهنگی در طرح شهر دوستدار کودک توضیح داد: ایران یکی از کشورهایی است که فرهنگ کهنی دارد و هر کشوری از چنین پیشینه‌ای برخوردار نیست. داشتن قومیت‌های گوناگون به این معناست که انگار ما چند سرزمین را در یک کشور داریم و از نظر ابعاد فرهنگی مانند غذاها، صنایع دستی و معماری تنوع داریم. همچنین تنوع اقلیمی از بخش‌های میراث فرهنگی ماست که نشان می‌دهد در گذشته چه بوده و چه داشته‌ایم. کشوری که در سال‌های زیادی زندگی کرده، انگار ریشه‌های خودش را می‌شناسد، مانند یک درخت است که ریشه‌های قوی دارد. آن را مقایسه کنیم با یک درخت قلمه‌زده شده که به تازگی در آب گذاشته‌اند.
نویسنده‌ی کتاب «کودک و میراث فرهنگی» ادامه داد: به نظر من آشنایی با میراث فرهنگی برای همه‌ی انسان‌ها اعم از کودکان و نوجوانان و بزرگ‌سالان می‌تواند ریشه‌ها را قوی کند، جلوی مهاجرت‌ها را بگیرد و حتی از مسائلی همچون از خودبیگانگی جلوگیری کند. در حال حاضر به لطف فضای مجازی می‌توانیم ببینیم که فقط ما نیستیم که اشتباه‌های اجتماعی تاریخی داشته‌ایم بلکه جوامع دیگر هم اشتباه‌های جمعی زیادی کرده‌اند.
او افزود: ملتی که کشور خودش را نشناسد، دچار نوعی عدم اعتماد به نفس اجتماعی می‌شود. قصدم این نیست که بگویم هنر نزد ایرانیان است و بس، اما واقعیت این است که در ایران فرهنگ غنی وجود دارد که شناخت آن باعث افزایش اعتماد به نفس می‌شود. برای هر چیز آداب و همین‌طور فن‌آوری بومی وجود دارد. مجموع این‌ها می‌تواند انسان را بالنده کند و به توسعه‌ای که به دنبالش هستیم نزدیک‌تر می‌شویم. وقتی می‌دانیم چه چیزهایی داریم، خود به خود مطالبه‌گر می‌شویم. وقتی مثلا متوجه می‌شوید که فرش در صنایع دستی جهان و یا اقتصاد جهانی چه جایگاهی دارد، نگاه‌مان خود به خود تغییر می‌کند.
کفاش‌زاده با اشاره به اجرای طرح شهر دوستدار کودک، آرزو کرد در اجرای این طرح، از حرکات شعاری پرهیز شود و به کارهای عملی بپردازیم. مثلا در شهر تهران که پیشرفته‌ترین شهر کشورمان است هنوز نیازهای ساده‌ی شهروندان رفع نشده است، برای مثال پیاده‌روهایی که برای حمل کالسکه‌های کودک مناسب باشد وجود ندارد.

* به تازگی تهران به همراه ۱۱ شهر دیگر ازجمله شیراز، رشت، تبریز، و…. به عنوان نامزد شهر دوستدار کودک معرفی شده‌اند. تا پایان سال، تکلیف شهرهای دوستدار کودک ایران مشخص می‌شود. اما در همین ایام سعی داریم از دل گفت‌وگو با کارشناسان حوزه‌های مختلف، نگاهی داشته باشیم به تعریف‌ها، اثرات و ویژگی‌های شهر دوستدار کودک.

#شهردوستدارکودک
#شهردوستدارکودک

گفت‌وگو از نیلوفر شهسواریان، کودک‌شهر