شهر دوستدار کودک
یک مددکار اجتماعی حوزه کودک: در شهر دوستدار کودک به حقوق کودکان توجه میشود

عاطفه حمیدی در مورد شهر دوستدار کودک و تاثیرات آن گفت: کودکان سرمایههای هرکشوری هستند و توجه به نیازها و حقوق آنها بایستی در الویت تصمیمگیریهای مربوط به آنان قرار گیرد. در صورتی که نیازهای اساسی و اولیهی کودکان از قبیل خوراک، پوشاک، امنیت، بهداشت… تامین شود، میتوانیم به اولویتهای بعدی آنها شامل نیازهای اجتماعی و فرهنگی نیز بپردازیم. از این رو در شهر دوستدار کودک بایستی به نیازها و حقوق کودکان توجه شود.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی کودکشهر، این مددکار اجتماعی حوزهی کودک با اشاره به قوانین موجود و اجرای آن برای کودکان و نوجوانان بیان کرد: ما در کشورمان قوانین زیادی در حوزهی کودکان داریم که نقش حمایتی خوبی میتواند داشته باشد اما گاهی در زمینهی اجرای این قوانین و نظارت بر اجرای آنها دچار ضعف هستیم. به عنوان مثال بر اساس قوانین، تمام کودکان حق دسترسی به آموزش رایگان دارند اما در یک بررسی مختصر در مناطق مختلف نظیر حاشیهی شهرها یا مناطق کمتر توسعهیافتهی کشور، مشاهده خواهیم کرد که کودکان متعددی از حق دسترسی به آموزش رایگان محروم ماندهاند. باید توجه کرد که متاسفانه نیازهای اساسی بسیاری از کودکان، خصوصا کودکان کار و در معرض آسیب مانند نیاز به آموزش، امنیت، سلامت جسمانی و روانی، بازی و. . . تامین نمیشود.
حمیدی با اشاره به اهمیت تامین نیازهای کودکان بیان کرد: هرچه از سنین پایینتر به نیازهای کودکان پاسخی درست و به موقع داده شود مطمئنا آیندهی روشنتر و زندگی سالمتری خواهند داشت.
او در مورد اینکه مردم چگونه باید برای داشتن یک شهر دوستدار کودک مطالبهگری کنند، گفت: ما باید توجه کنیم که گام نخست در مطالبهگری اطلاعرسانی و آگاهیبخشی به مردم است. بخش زیادی از مطالبهگری به این موضوع برمیگردد که در ابتدا جامعه را نسبت به نیازها و حقوق کودکان آگاه کنیم و سپس از نهادها و سازمانهای متولی امور مربوط به کودکان برای احقاق حقوق و رفع نیازهای کودکان مطالبهگری کنیم. وقتی اطلاعات و آگاهی باشد، توجه به کودکان و نیازهایشان برایشان اهمیت پیدا میکند. متاسفانه بارها تجربه کردهام که مردم چگونگی رفتار مناسب با یک کودک کار را نمیدانند و به گونهای برخورد میکنند که گاهی با خشونت و یا ترحم همراه است.
حمیدی با اشاره به راههای آگاه کردن مردم افزود: برای آگاهیبخشی بسترها و ابزارهای متفاوتی وجود دارد، میتوان از ابزارهایی مانند بیلبوردهای خیابانی، رسانهی ملی، فضای مجازی و ابزارها و برنامههایی که اکثریت جامعه به آنها دسترسی دارند به منظور اطلاعرسانی استفاده و حقوق کودکان را در آن آموزش داد و یادآوری کرد.
این مددکار اجتماعی فعال در حوزهی کودکان توضیح داد: در بخش کلانتر، باید به نقش اساسی دستگاهها و سازمانهای متولی مربوط به کودکان در ایجاد شهر دوستدار کودک توجه کرد. این موضوع که در این سازمانها شهر مناسب کودک چه اندازهای اهمیت دارد و تا چه اندازه دغدغهی آنان را شامل میشود، حائز اهمیت است. هر اندازه توجه بیشتر باشد تلاش جهت تحقق این ایده و دسترسی به منابع، امکانات و ابزارهای لازم بیشتر خواهد بود. توجه نهادها بر دستیابی کودکان به حقوق مشخصشدهشان در قوانین و برنامههای موجود کشور و نظارت و اطمینان از تحقق آنها گام دیگری است که باید به طور دقیق و پیوسته پیگیری شود.
عاطفه حمیدی اضافه کرد: بخش زیادی از تحقق شهر دوستدار کودک رجوع و کسب تجربیات و ایدههای موسسات و سازمانهای مردمنهادی است که مستقیم و پیوسته با کودکان در تماس و ارتباط هستند. شاید آنچه که من فکر میکنم فاصلهی زیادی با آنچه که کودک فکر و احساس میکند داشته باشد. بنابراین ضروری است که در راستای تحقق شهر دوستدار کودک از خود کودکان بپرسیم که چه شهری را مناسب و شایستهی خودشان میدانند و شهری که برای کودکان است باید چگونه باشد؟ به عبارتی با کمک خود کودکان برای کودکان تصمیمگیری و برنامهریزی شود.
* به تازگی تهران به همراه ۱۱ شهر دیگر ازجمله شیراز، رشت، تبریز، و…. به عنوان نامزد شهر دوستدار کودک معرفی شدهاند. تا پایان سال، تکلیف شهرهای دوستدار کودک ایران مشخص میشود. اما در همین ایام سعی داریم از دل گفتوگو با کارشناسان حوزههای مختلف، نگاهی داشته باشیم به تعریفها، اثرات و ویژگیهای شهر دوستدار کودک.
#شهردوستدارکودک
#شهردوستدارکودک
گفتوگو از نیلوفر شهسواریان، کودکشهر
دیدگاه شما